Nasze dane kontaktowe
Oddział Łódzki ZLP w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego
ul. Gdańska 100/102
90-508 Łódź
o.lodz.zlp@wp.pl
„Poszukiwanie” Ryszarda Wasilewskiego
Twórczość Ryszarda Wasilewskiego kojarzyła mi się wcześniej z satyrą i pikantnymi fraszkami, jednak jego ostatni tomik „Poszukiwanie” jest niesłychanie liryczny i osobisty. Książkę otwiera cytat autorstwa Marcela Prousta: „Prawdziwy akt odkrycia nie polega na odkrywaniu nowych lądów, lecz na patrzeniu na stare w nowy sposób”. Twierdzenie to zapewne stanowi spore wyzwanie dla pisarzy i poetów, wciąż poszukują oni bowiem nowych słów, aby opisać świat.
Zatem na co patrzy, spogląda Ryszard Wasilewski? Jakimi obserwacjami dotyczącymi naszego świata i związanymi z nimi emocjami, próbuje się z nami podzielić? Pisze przede wszystkim o człowieku, jego zagubieniu w tej dość drapieżnej rzeczywistości, potrzebie miłości, akceptacji. Poeta wędruje między teraźniejszością a przeszłością, maluje słowem miejskie i leśne pejzaże.
Ryszard Wasilewski od lat zajmuje się literaturą, posiada bogaty dorobek twórczy i na pewno spore doświadczenie życiowe, jednak w wierszu zamykającym ten tom pt.: „Wieczór z poetą” pisze: „opowiadał poeta jak rodzi się wiersz/kiedy łączy ulicę/z wiszącym ogrodem/ i mówił że wie/ iż sam żadnym wierszem/nie przestawi już świata”. Czyli słowa niekiedy są bezradne wobec tego, co się wokół nas dzieje, jednak poeci rodzili się i będą rodzić. Bo przecież ktoś musi zostawić osobiste, prywatne świadectwo z mijającej epoki.
W tym naszym zabieganym świecie często nie zwracamy uwagi na naszych bliskich i ludzi, którzy gdzieś na ulicy nas mijają: „tylko czasem/bezzębny staruszek/wychodzi z zaułków/rozedrganych miast/by podać nam jabłko/z drzewa wiadomości/ w które się wgryzamy/dopiero/gdy toczy je robak”.
Mimo, że zmieniają się czasy, mody, sposoby na życie, wciąż szukamy sensu w tej burej codzienności: „i wciąż chcę znaleźć/choć jedną odpowiedź/nim wejdę w noc/po której nie ma świtu/już ufny jak dziecko”.
Podmiot liryczny przygląda się ludziom, z bliższej lub dalszej perspektywy, próbuje opisać ich emocje: kloszarda, samotnego człowieka na ławce, ludzi z Aleppo. Prawdy szukamy w Google, a nie w drugim i w nas samych. Poezja ta podkreśla nieprzemijającą wartość humanizmu i sama zwraca uwagę na jednostkowość każdego człowieka.
W tych wierszach odnalazłam także bliskie mi pejzaże sosnowych lasów i rzeki Grabi przepływających przez Kolumnę, a stamtąd wywodzi się i tam obecnie mieszka autor tomiku.
Przez całe życie czegoś, kogoś poszukujemy, miejsca, w którym się zakorzenimy, osób, które nas zrozumieją i pokochają, towarzyszy nam poczucie przemijania rzeczy i ludzi. W jednym z wierszy czytamy: „zacząłem szukać/głębokiej zatoki/ dla ulotnych złudzeń” i lądu „aby wystarczyło na kilka stóp/na pewne oparcie/dla ciągłej nadziei/i wiary w siebie/i ciebie człowieku”.
Czasem szukać nie musimy, a zwyczajnie wracamy wspomnieniami, do miejsc, w których byliśmy szczęśliwi i spokojni o przyszłość, najczęściej jest to dom rodzinny: „ i nigdy nie trzeba/ wybudzać się z lękiem/że młode pędy zdejmą późne mrozy”.
I takie jeszcze podsumowanie tego tomu, dość optymistyczne: „każdej wiosny czuję się jak ślepiec/który nagle odzyskuje wzrok”. I tego każdemu z czytelników życzę.
Magdalena Cybulska
Opublikowano Bez kategorii
Dodaj komentarz
Leszek Lisiecki na pokładzie Katamaranu Literackiego
31 marca godz. 18.00
Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych
Zachodnia 54/56, 90-403 Łódź
Opublikowano Bez kategorii
Dodaj komentarz
