Zaczynamy

Nasze dane kontaktowe

Oddział Łódzki ZLP w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego

ul. Gdańska 100/102

90-508 Łódź

o.lodz.zlp@wp.pl

Reklamy

CODZIENNE I NIECODZIENNE

Spotkanie autorskie Józefa Janczewskiego

Dzięki współpracy z Poleskim Ośrodkiem Sztuki udało się zorganizować spotkanie autorskie Józefa Janczewskiego, który dołączył do Oddziału Łódzkiego w ubiegłym roku. Zebrani wysłuchali wierszy z kilku tomików, ponieważ krakowski twórca chciał jak najpełniej przedstawić swój dorobek poetycki aby zaprezentować się łódzkiej publiczności i kolegom z Oddziału. W trakcie spotkania między kolejnymi częściami prezentacji wysłuchaliśmy piosenek w wykonaniu „Kaśki” i Ryszarda Włastowskich oraz Ryszarda Krauze.  Poczęstunek (mimo, że skromny) spowodował, że zaangażowane były i inne  zmysły poza wzrokiem i słuchem. Spotkanie upłynęło w bardzo miłej atmosferze. Wszyscy zachowamy jak najlepsze wspomnienia uroczego wieczoru.

 

MTS-G

Spotkanie z Józefem Janczewskim

Zapraszamy na spotkanie z Józefem Janczewskim 8 maja 2018 roku o godzinie 18 do Poleskiego Ośrodka Sztuki, Łódź, ul Krzemieniecka 2a.

Parę słów o autorze:
Józef Janczewski urodził się w Bukareszcie w 1942 r. Do Polski przyjechał jako rodzina repatriacyjna mając 3 lata. Po zdobyciu wykształcenia, przez 17. lat prowadził hurtownię papierniczą WZSP w Krakowie, która zaopatrywała całą Polskę. Był też kierownikiem Administracyjno-Handlowym w Zakładach Tworzyw Sztucznych w Wieliczce. Wyuczony zawód – zegarmistrz. Jest wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno- Literackiego w Krakowie, gdzie przez 16 lat działał jako sekretarz i skarbnik tego Stowarzyszenia. Przez 12 lat był też sekretarzem w Bronowickim Stowarzyszeniu Przyjaciół Sztuk Wszelkich w Krakowie.

Zaproszenie na promocję 18 numeru LiryDram

„Krople z innego snu” Teatr piosenki Alicji Tanew w Łodzi

„Krople z innego snu”
Teatr piosenki Alicji Tanew

• 13 kwietnia 2018 roku o godzinie 19 w TU ul. Piramowicza 11/13, Łódź
  

Alicja Tanew

poetka, kompozytorka, radca prawny, autorka bajek z piosenkami. Prowadzi w Krakowie własną piwnicę „Scena ATA”, czym zaznaczyła na stałe swoje miejsce na mapie artystycznej Krakowa. Wykonuje własne teksty i kompozycje – płyty autorskie „…i tak to było” 1999r, „Moment” 2011r. Piosenki Alicji Tanew śpiewano w „Piwnicy Pod Baranami„ a także w telewizyjnych „Spotkaniach z balladą”. Stworzyła spektakle poetycko-muzyczne dla telewizji: „Całe nieba słów” 1985, „Marzenia całkiem zwyczajne” 1991. Wielokrotna finalistka Przeglądu Piosenki Autorskiej „OPPA”. Odznaczona Srebrnym Medalem Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu „LABOR OMNIA VINCIT” za Krzewienie Idei Pracy Organicznej, odznaką „Honoris Gratia” od Prezydenta M. Krakowa J. Majchrowskiego, „Nagrodą Pracy Organicznej im. M. Konopnickiej” za zasługi dla kultury polskiej, Nagrodą im. Klemensa Janickiego „IANICIUS” za oryginalną twórczość literacką i artystyczną, Nagrodą Ekspresjonistyczną im. Tadeusza Micińskiego „Feniks 2017” za niezwykłą ekspresję artystyczną, „ZŁOTĄ ODZNAKĄ PROMETEUSZA” Fundacji Prometeusz Pro Publico Bono. Należy do ZLP, ZAKR, SteN-u, STAL-u, Stowarzyszenia Poetów Świata „Poetas Del Mundo” oraz Stowarzyszenia Absolwentów UJ.

Krople

z innego snu

Kieliszki pełne czekania

mdleją od nostalgii

koniak na dnie nocy

za chwilę

będzie już tylko przeszłością

sama wypiję ciszę

w której usnęły Twoje obietnice

krople

z innego snu

Partnerstwo w projekcie PORUSZ WYOBRAŹNIĘ. ZAGRAJ Z NAMI W KSIĄŻKĘ

Oddział Łódzki Związku Literatów Polskich był partnerem w projekcie Miejskiej Biblioteki Publicznej Łódź-Polesie: „Porusz wyobraźnię. Zagraj z nami w książkę”. Wniosek został dofinansowany w ramach zadania realizowanego ze środków pozostających w dyspozycji ministra do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego PARTNERSTWO DLA KSIĄŻKI 2017.
W projekcie tym brały udział dzieci uczęszczające do szkół w dzielnicy Polesie w wieku do 12 lat. Był to cykl 80 wydarzeń w terminie od kwietnia do października, które pozwoliły uczestnikom zdobyć samodzielność twórczą. Efektem są prace promujące czytelnictwo: filmy, komiksy, animacje, projekty gier, opowiadania. Wszystko z książką w tle. Małgorzata Skwarek-Gałęska przeprowadziła dwanaście warsztatów pod hasłem: Sam piszę.
http://blogi.mbplp.lodz.pl/…/projekt-porusz-wyobraznie-zag…/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/f…/category/warsztaty-literackie/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/…/sam-pisze-warsztaty-tworczego…/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/…/08/07/warsztaty-twrczego-pisa…/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/…/08/21/twrcze-pisanie-warsztaty/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/…/twrcze-pisanie-drugie-warszta…/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/…/sam-pisze-warsztaty-twrczego-…/
http://blogi.mbplp.lodz.pl/filia17/2017/09/

zajęcia  prowadzone dla Filii nr 15 Miejskiej Biblioteki Publicznej Łódź-Polesie

Uroczyste zakończenie Projektu miało miejsce w Zespole Bibliotek im. J. Augustyniaka. Zaproszenie otrzymały dzieci ze wszystkich szkół biorących udział w warsztatach. W trakcie spotkania pokazano film tworzony przez dzieci a realizowany w różnych bibliotekach przez MOMAKIN. Na wystawie można było obejrzeć prace dzieci z poszczególnych zajęć.

MTS-G

 

„Poszukiwanie” Ryszarda Wasilewskiego

Twórczość Ryszarda Wasilewskiego kojarzyła mi się wcześniej z satyrą i pikantnymi fraszkami, jednak jego ostatni tomik „Poszukiwanie” jest niesłychanie liryczny i osobisty. Książkę otwiera cytat autorstwa Marcela Prousta: „Prawdziwy akt odkrycia nie polega na odkrywaniu nowych lądów, lecz na patrzeniu na stare w nowy sposób”. Twierdzenie to zapewne stanowi spore wyzwanie dla pisarzy i poetów, wciąż poszukują oni bowiem nowych słów, aby opisać świat.

Zatem na co patrzy, spogląda Ryszard Wasilewski? Jakimi obserwacjami dotyczącymi naszego świata i związanymi z nimi emocjami, próbuje się z nami podzielić? Pisze przede wszystkim o człowieku, jego zagubieniu w tej dość drapieżnej rzeczywistości, potrzebie miłości, akceptacji. Poeta wędruje między teraźniejszością a przeszłością, maluje słowem miejskie i leśne pejzaże.

Ryszard Wasilewski od lat zajmuje się literaturą, posiada bogaty dorobek twórczy i na pewno spore doświadczenie życiowe, jednak w wierszu zamykającym ten tom pt.: „Wieczór z poetą” pisze: „opowiadał poeta jak rodzi się wiersz/kiedy łączy ulicę/z wiszącym ogrodem/ i mówił że wie/ iż sam żadnym wierszem/nie przestawi już świata”. Czyli słowa niekiedy są bezradne wobec tego, co się wokół nas dzieje, jednak poeci rodzili się i będą rodzić. Bo przecież ktoś musi zostawić osobiste, prywatne świadectwo z mijającej epoki.

W tym naszym zabieganym świecie często nie zwracamy uwagi na naszych bliskich i ludzi, którzy gdzieś na ulicy nas mijają: „tylko czasem/bezzębny staruszek/wychodzi z zaułków/rozedrganych miast/by podać nam jabłko/z drzewa wiadomości/ w które się wgryzamy/dopiero/gdy toczy je robak”.

Mimo, że zmieniają się czasy, mody, sposoby na życie, wciąż szukamy sensu w tej burej codzienności: „i wciąż chcę znaleźć/choć jedną odpowiedź/nim wejdę w noc/po której nie ma świtu/już ufny jak dziecko”.

Podmiot liryczny przygląda się ludziom, z bliższej lub dalszej perspektywy, próbuje opisać ich emocje: kloszarda, samotnego człowieka na ławce, ludzi z Aleppo. Prawdy szukamy w Google, a nie w drugim i w nas samych. Poezja ta podkreśla nieprzemijającą wartość humanizmu i sama zwraca uwagę na jednostkowość każdego człowieka.

W tych wierszach odnalazłam także bliskie mi  pejzaże sosnowych lasów i rzeki Grabi przepływających przez Kolumnę, a stamtąd wywodzi się i tam obecnie mieszka autor tomiku.

Przez całe życie czegoś, kogoś poszukujemy, miejsca, w którym się zakorzenimy, osób, które nas zrozumieją i pokochają, towarzyszy nam poczucie przemijania rzeczy i ludzi. W jednym z wierszy czytamy: „zacząłem szukać/głębokiej zatoki/ dla ulotnych złudzeń” i lądu „aby wystarczyło na kilka stóp/na pewne oparcie/dla ciągłej nadziei/i wiary w siebie/i ciebie człowieku”.

Czasem szukać nie musimy, a zwyczajnie wracamy wspomnieniami, do miejsc, w których byliśmy szczęśliwi i spokojni o przyszłość, najczęściej jest to dom rodzinny: „ i nigdy nie trzeba/ wybudzać się z lękiem/że młode pędy zdejmą późne mrozy”.

I takie jeszcze podsumowanie tego tomu, dość optymistyczne: „każdej wiosny czuję się jak ślepiec/który nagle odzyskuje wzrok”.  I tego każdemu z czytelników życzę.

 

 

Magdalena Cybulska